Laboratoria z Napraw oraz Diagnostyki i monitoringu maszyn

Celem ćwiczenia jest zapoznanie studentów ze stosowanymi klejami w technologii napraw, jak również z technologią wykonywania połączeń klejowych między elementami nieelastycznymi.

W czasie ćwiczenia studenci mają za zadanie:

- przygotowanie powierzchni przedmiotów do klejenia,

- przygotowanie masy klejowej według instrukcji producenta kleju,

- wykonanie spoiny klejonej,

- ocenę wykonanej spoiny po utwardzeniu się kleju.

Wyposażenie stanowiska:

- - próbki różnych materiałów przeznaczonych do klejenia takich jak:

§ - stal

§ - stopy aluminium

§ - stopy miedzi

§ - szkło

§ - tworzywa sztuczne (polistyren, styropian, poliamidy)

- benzyna ekstrakcyjna,

- czyściwo bawełniane,

- ręczniki papierowe

- papier ścierny o gradacji 80, 100, 120, 140,

- taśma samoprzylepna,

- kleje epoksydowe dwuskładnikowe,

- kleje adhezyjne (tzw. sekundowe)

- ściski montażowe.

Klejenie elementów elastycznych ( niemetalowych).

Celem ćwiczenia jest zapoznanie studentów ze stosowanymi klejami w technologii napraw, jak również z technologią wykonywania połączeń klejowych między elementami elastycznymi.

W czasie ćwiczenia studenci mają za zadanie:

- przygotowanie powierzchni przedmiotów do klejenia,

- przygotowanie masy klejowej według instrukcji producenta kleju,

- wykonanie spoiny klejonej,

- ocenę wykonanej spoiny po utwardzeniu się kleju.

Wyposażenie stanowiska:

- próbki różnych materiałów przeznaczonych do klejenia takich jak:

§ guma

§ tworzywa sztuczne (polietylen, polipropylen, PCV )

- benzyna ekstrakcyjna,

- czyściwo bawełniane,

- ręczniki papierowe

- papier ścierny o gradacji 80, 100, 120, 140,

- taśma samoprzylepna,

- kleje epoksydowe dwuskładnikowe,

- kleje rozpuszczalnikowe (typu butapren),

- ściski montażowe.

Uzupełnianie ubytków w elementach metalowych z wykorzystaniem
żywic epoksydowych

Celem ćwiczenia jest zapoznanie studentów z technologią naprawy niewielkich uszkodzeń metalowych elementów konstrukcyjnych maszyn z wykorzystaniem żywic epoksydowych.

Typowymi uszkodzeniami naprawianymi tą metodą są:

- zerwane gwinty połączeń nie przenoszących dużych, zmiennych obciążeń,

- wykruszenia i zarysowania powierzchni przylgni pokryw,

- niewielkie otwory na powierzchniach osłonowych, nie przenoszące obciążeń.

Student w czasie ćwiczenia będzie musiał:

- prawidłowo przygotować uszkodzony element do naprawy,

- przygotować masę epoksydową zgodnie z wytycznymi producenta,

- przeprowadzić proces naprawy wg. instrukcji do ćwiczenia,

- po utwardzeniu masy epoksydowej dokonać oceny wykonanej naprawy,

- dokonać obróbki wykończeniowej naprawianego elementu.

Wyposażenie stanowiska:

- Uszkodzone części maszyn przeznaczone do naprawy:

§ - z otworami z uszkodzonym gwintem,

§ - z wykruszeniami na powierzchniach przylgni,

§ - z wybitymi otworami,

- masa epoksydowa dwuskładnikowa,

- benzyna ekstrakcyjna,

- czyściwo bawełniane,

- ręczniki papierowe,

- papier ścierny o gradacji 60, 80, 100, 120,

- pilniki płaskie i trójkątne,

- płyta szklana,

- folia polietylenowa spożywcza,

- śruby maszynowe z łbem sześciokątnym,

- klucze płaskie dostosowane do powyższych śrub,

- wazelina techniczna lub inny smar stały,

- ściski montażowe.

Zbrojenie żywic epoksydowych w naprawach.

Celem ćwiczenia jest wykonanie naprawy dużych ubytków, wgnieceń lub otworów z wykorzystaniem żywic epoksydowych zbrojonych włóknem szklanym.

Student w czasie ćwiczenia będzie musiał przeprowadzić naprawę uszkodzonego elementu wykorzystując technologię laminowania za pomocą żywicy zbrojonej włóknem szklanym:

- w przypadku uzupełniania ubytków w elemencie przeprowadzić wymodelowanie brakującej części przez wykonanie formy w plastelinie i wypełnienie jej żywicą z wypełniaczem,

- uzupełnić wgniecenie żywicą z wypełniaczem

- załatać otwór przez laminowanie naprawianego elementu płatami tkaniny szklanej przesyconej żywicą,

- przygotowanie żywic powinno odbywać się zgodnie z instrukcją producenta żywicy.

Wyposażenie stanowiska:

- żywica epoksydowa i utwardzacz ( ewentualnie klej epoksydowy dwuskładnikowy)

- szpachlówka epoksydowa

- benzyna ekstrakcyjna,

- czyściwo bawełniane,

- ręczniki papierowe,

- papier ścierny o gradacji 60, 80, 100, 120,

- plastelina,

- folia spożywcza polietylenowa

- nóż do tapet,

- pilnik płaski

Demontaż i montaż hydraulicznej pompy zębatej

Celem ćwiczenie jest zapoznanie studenta z elementami procesu technologicznego demontażu i montażu podzespołu. Podczas demontażu i montażu student winien wykorzystać odpowiednie narzędzia do danej czynności.

W czasie ćwiczenia student powinien:

- dokonać demontażu króćców ssącego i tłocznego z pompy,

- odkręcić z zachowaniem odpowiedniej kolejności pokrywę pompy,

- zdemontować pokrywę,

- zdemontować zębate koło bierne,

- zdemontować wałek napędowy wraz z kołem czynnym,

- oczyścić elementy składowe,

- wizualnie ocenić stan elementów składowych,

- dokonać montażu zachowując odpowiednią kolejność (odwrotną do procesu demontażu)

- przy montażu należy wszystkie ruchome części posmarować cienką warstwą oleju,

- dokonać próby „na sucho” kontroli działania pompy.

Wyposażenie stanowiska:

- pompa hydrauliczna,

- klucze maszynowe,

- śrubokręt płaski,

- kombinerki,

- olej silnikowy lub hydrauliczny,

- czyściwo bawełniane,

- ręczniki papierowe,

- pędzel mały.

Weryfikacja wałków, łożysk, kół zębatych.

Celem ćwiczenia jest zapoznanie studenta z ogólnymi zasadami weryfikacji części składowych maszyn podczas procesu naprawy.

W czasie ćwiczenia student powinien dokonać oceny wizualnej i metrologicznej części takich jak: łożyska toczne, wałki napędowe, koła zębate. Wyniki uzyskane podczas oględzin i pomiarów porównać z wytycznymi producenta danej części lub ogólnymi zasadami dotyczącymi weryfikacji i na tej podstawie zakwalifikować ją albo do dalszego użytkowania lub przeznaczyć na złom.

Wyposażenie stanowiska:

- koła zębate o różnym stopniu zużycia zarówno zębów jak i piasty koła,

- łożyska toczne kulkowe i stożkowe,

- wałki napędowe,

- benzyna ekstrakcyjna

- czyściwo bawełniane,

- lupa,

- suwmiarka,

- śruba mikrometryczna,

- czujnik zegarowy,

- pryzmy do pomiaru bicia,

- suwmiarka modułowa.

Naprawy powłok lakierniczych.

Celem ćwiczenia jest zaznajomienie studenta z technologią wykonywania napraw powłok lakierniczych tak aby ona po naprawie spełniała dwie podstawowe funkcje:

- dekoracyjną

- antykorozyjną.

Podczas ćwiczenia student będzie musiał wykonać:

- oględzin uszkodzeń i na ich podstawie dobrać technologię naprawy,

- przy uszkodzeniach płytkich z nieuszkodzona warstwą podkładu dokonać:

§ oczyszczenia miejsca naprawy,

§ zmatowienia na sucho lub mokro miejsca naprawy

§ odtłuszczenia miejsca naprawy,

§ oklejenia taśmą papierową miejsce naprawy,

§ nałożenia powłoki lakierniczej (przez natrysk lub pędzlem).

- przy uszkodzeniach głębokich gdy odsłonięty jest materiał podłoża należy:

§ oczyścić miejsce naprawy,

§ usunąć produkty korozji

§ zmatowić na sucho lub mokro miejsce naprawy,

§ odtłuścić miejsce naprawy,

§ okleić taśmą papierową miejsce naprawy,

§ nałożyć warstwą lakieru podkładowego,

§ po wyschnięciu podkładu nałożyć warstwę lakieru nawierzchniowego.

Wyposażenie stanowiska:

- elementy z uszkodzoną powłoką lakierniczą,

- benzyna ekstrakcyjna,

- czyściwo bawełniane,

- ręczniki papierowe,

- papier ścierny o gradacji 100, 120, 160,

- lakier podkładowy (w areozolu lub puszce do malowania pędzlem),

- lakier nawierzchniowy (w areozolu lub puszce do malowania pędzlem),

- taśma samoprzylepna papierowa,

- rozpuszczalnik do lakierów,

- pędzle małe.

Diagnostyka akumulatora kwasowego

Celem ćwiczenia jest zapoznanie studenta z metodami oceny stanu technicznego kwasowego akumulatora rozruchowego.

W czasie ćwiczenia student powinien dokonać:

- oceny wizualnej obudowy akumulatora,

- oceny stanu czopów biegunowych akumulatora,

- pomiaru poziomu elektrolitu ( w akumulatorach obsługowych)

- pomiaru gęstości elektrolitu,

- pomiaru napięcia poszczególnych ogniw,

- pomiaru zdolności rozruchowej akumulatora,

- pomiaru napięcia akumulatora podczas poboru prądu 20 i 10 godzinnego,

- na podstawie przeprowadzonych pomiarów opracować diagnozę.

Wyposażenie stanowiska:

- akumulator rozruchowy kwasowy,

- miernik uniwersalny,

- areometr do pomiaru gestości elektrolitu,

- miernik zdolności rozruchowej akumulatora,

- żarówki samochodowe (do obciążania akumulatora),

- elektroda węglowa,

- ręczniki papierowe.

Diagnostyka wtryskiwaczy silnika Diesla

Celem ćwiczenia jest zapoznanie studenta z procesem diagnostyki i regulacji typowego wtryskiwacza paliwa silników Diesla. W czasie wykonywania ćwiczenia oprócz uzyskania wiedzy na temat działania i regulacji wtryskiwacza student pozna warunki i ograniczenia jakie towarzyszą procesowi diagnozowania tego zespołu.

W ramach zajęć student powinien wykonać:

- pomiar wartości ciśnienia otwarcia rozpylacza,

- pomiar maksymalnego ciśnienia wtrysku paliwa,

- ocenić stopień rozpylenia paliwa,

- określić szczelność rozpylacza,

- dokonać regulacji ciśnienia otwarcia rozpylacza,

- na podstawie przeprowadzonych pomiarów opracować diagnozę.

Wyposażenia stanowiska:

- wtryskiwacze,

- rozpylacze,

- próbnik wtryskiwaczy,

- klucze maszynowe,

- ręczniki papierowe.

Pomiar i określanie stopnia zużycia skojarzenia tłok – cylinder

W czasie realizacji ćwiczenia student zapoznaje się z metodą diagnozowania skojarzenia tłok – cylinder silnika spalinowego. Ocena stopnia zużycia tego skojarzenia opiera się na pomiarach maksymalnego ciśnienia sprężania w komorze spalania silnika, przy silniku zimnym, nagrzanym do normalnej temperatury pracy oraz stosując tzw. próbę olejową.

Student w czasie ćwiczenia powinien:

- zdemontować świecę zapłonową,

- w otwór po świecy wkręcić końcówkę manometru,

- za pomocą urządzenia rozruchowego kilkukrotnie obrócić wałem korbowym silnika przy całkowicie otwartej przepustnicy powietrza,

- odczytać zarejestrowaną przez manometr wartość ciśnienia,

- po zdemontowaniu manometru i montażu świecy zapłonowej uruchomić i zagrzać silnik do temperatury normalnej pracy,

- powtórzyć pomiary jak dla silnika zimnego,

- po wlaniu na denko tłoka przez otwór po świecy zapłonowej 5 ml oleju rozprowadzić go po ścinkach cylindra wykonując 1 obrót wałem korbowym,

- wykonać pomiary jak dla silnika zimnego,

- na podstawie pomiarów opracować diagnozę.

Wyposażenie stanowiska:

- silnik spalinowy,

- maximanometr do pomiaru ciśnienia sprężania,

- klucz do świec,

- klucz imbusowy, śrubokręt,

- olej silnikowy,

- strzykawka.

Wyrównoważanie wirujących elementów maszyn

Ćwiczenie ma zaznajomić studenta z problemem wyrównowazania statycznego i dynamicznego wirujących elementów maszyn. W czasie ćwiczenia na wirującym elemencie wprowadzane będą niewyważenia, które w dalszej części ćwiczenia będą odpowiednimi działaniami eliminowane.

Realizując to ćwiczenie student powinien:

- ocenić zachowania obracającego się elementu,

- wprowadzić niewyważenie mocując do elementu ciężarek o masie 10 - 20 g,

- ocenić zachowanie się wirującego elementu z wprowadzonym niewywazeniem,

- poprzez montaż dodatkowych ciężarków starać się zlikwidować niewyważenie,

- przeprowadzić kontrolę wyważenia dla różnych prędkości obrotowych,

- wyjaśnić na rysunku zasadę wyważania wirujących elementów.

Wyposażenie stanowiska:

- silnik elektryczny z zamontowanym wirnikiem wentylatora odśrodkowego szwieszony elastycznie,

- zasilacz o regulowanym napięciu (dostosowany do współpracy z silnikiem elektrycznym),

- ciężarki z zaczepami 5, 10, 20, 30 g,

Pomiar temperatury metodą elektryczną różnymi czujnikami

W czasie wykonywania ćwiczenia student zapoznaje się z pomiarem temperatury metodą elektryczną wykorzystując czujniki termoelektryczne, oporowe, półprzewodnikowe.

Realizując ćwiczenie student powinien:

- zmierzyć napięcie na zaciskach termopary, umieszczając jej gorący koniec w naczyniu z cieczą,

- podgrzewając pojemnik dokonać kilku pomiarów kontrolując temperaturę cieczy termometrem rtęciowym,

- wykreślić charakterystykę czujnika,

- zmierzyć opór czujnika oporowego, umieszczając go w naczyniu z cieczą,

- podgrzewając pojemnik dokonać kilku pomiarów kontrolując temperaturę cieczy termometrem rtęciowym,

- wykreślić charakterystykę czujnika,

- zmierzyć napięcie na zaciskach czujnika półprzewodnikowego, umieszczając go w naczyniu z cieczą,

- podgrzewając pojemnik dokonać kilku pomiarów kontrolując temperaturę cieczy termometrem rtęciowym,

- wykreślić charakterystykę czujnika,

Wyposażenie stanowiska:

- multimetr (pomiar oporności w zakresie 0 – 200 omów, napięcia 0 – 500 mV oraz 0 – 5 V),

- termopara,

- czujnik Pt100,

- czujnik półprzewodnikowy LM35 lub podobny,

- naczynie z wodą,

- grzejnik elektryczny,

- zasilacz 5V.

Badanie licznika ciepła węzła cieplnego.

W czasie realizacji ćwiczenia student zapozna się z budową elektronicznego urządzenia do pomiaru metodami elektrycznymi wielkości fizycznych takich jak temperatura oraz natężenie przepływu cieczy. Ponadto zapozna się z zasadami umieszczania czujników pomiarowych w instalacji, aby dokonywany pomiar był wiarygodny i obarczony jak najmniejszym błędem.

W czasie ćwiczenia student wykona:

- odczytu temperatury czynnika grzewczego dostarczanego do odbiorcy,

- odczytu temperatury czynnika grzewczego schłodzonego przez odbiorcę,

- odczyt wskazań przepływomierza,

- odczyt ilości dostarczonego ciepła,

- powyższe pomiary powtórzyć 4 razy,

- na podstawie pomiarów obliczyć ilość ciepła dostarczonego odbiorcy podczas ćwiczeń,

- wynik obliczeń porównać ze wskazaniami licznika ciepła zainstalowanym w węźle cieplnym.

Wyposażenie stanowiska:

- dostęp do działającego węzła cieplnego.

Pomiar prędkości obrotowej przekładni pasowej i określanie poślizgu.

W czasie realizacji ćwiczenia student zapozna się z dwoma metodami pomiaru prędkości obrotowej wirujących elementów, metodą impulsową (zliczania w czasie ilości impulsów) oraz metodą wykorzystującą prądnicę tachometryczną. Obydwie te metody są wykorzystywane w diagnostyce i monitoringu maszyn.

W czasie ćwiczeń student powinien wykonać :

- pomiar prędkości obrotowej koła napędzającego i napędzanego przekładni pasowej,

- pomiar średnic kół pasowych,

- wyznaczyć wartość teoretyczną przełożenia,

- na podstawie pomiarów prędkości obrotowych wyznaczyć poślizg przekładni pasowej,

- pomiary wykonać wykorzystując czujniki impulsowe oraz prądnice tachometryczne,

- pomiary wykonać dla różnych prędkości obrotowych silnika napędowego.

Wyposażenie stanowiska:

- 2 prądnice tachometryczne,

- 2 czujniki fotoelektryczne lub czujniki wykorzystujące efekt Halla,

- silnik elektryczny z przekładnią pasową,

- zasilacz do silnika elektrycznego,

- karta pomiarowa z wejściami analogowymi i cyfrowymi,

- komputer.